کد خبر:784
گزارش | سردار شهید ذبیحالله عاصیزاده؛ فرمانده شهید تیپ «پیروز الغدیر»
.jpg?v=1760368241)
سردار ذبیحالله عاصیزاده، از فرماندهان مؤمن و دلاور تیپ پیروز الغدیر، در ۲۱ مهر ۱۳۶۲ در حالیکه برای بررسی طرح عملیاتی عازم ارتفاعات بانه بود، بر اثر اصابت ترکش توپ به شهادت رسید؛ مردی که جوانی خود را وقف جهاد و دفاع از میهن کرد و نامش در میان فرماندهان شجاع جبهههای غرب جاودانه ماند.
به گزارش ایثارنیوز، سردار شهید ذبیحالله عاصیزاده، از چهرههای برجسته جوان دفاع مقدس، در ۲۴ مرداد ۱۳۴۰ در محله مزرعه سیف شهرستان اردکان یزد در خانوادهای مذهبی چشم به جهان گشود. کودکی او در آغوش مادری متعهد و پدری مؤمن که از قاریان و مادحان خاندان اهلبیت(ع) بود، سپری شد و از پنجسالگی به فراگیری نماز و حضور در جلسات قرآن پرداخت. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه صدرآباد اردکان گذراند و پس از پایان دوره راهنمایی، به هنرستان فنی شهید مطهری اردکان وارد شد و در رشته اتومکانیک فارغالتحصیل شد. از همان جوانی به دلیل علاقه و تعهد دینی و انقلابی در مبارزات علیه رژیم پهلوی فعال بود و پس از پیروزی انقلاب در جهاد سازندگی و سپس در سپاه پاسداران به خدمت پرداخت.
ذبیحالله که در میان همرزمانش به عباس نیز موسوم بود، بهواسطه همت، تقوا و صداقت، چهرهای محبوب و مورد اعتماد بود؛ انسانی عملگرا، مخلص و بسیار خاکی که کمتر جلوهگری میکرد. او به رغم وضعیت مالی خانواده، از طریق کار در ایام فراغت، هزینه تحصیل خود را تأمین میکرد و همواره در خط مقدم جبهه حضور داشت. چندین بار زخمی شد ولی هر بار پس از بهبودی مجدداً به میدان بازگشت. شجاعت، درایت و مدیریت او موجب شد که با جلب نظر مسئولان، تیپ مستقل «پیروز الغدیر» در یزد تشکیل شود و ذبیحالله افتخار فرماندهی این تیپ را برعهده گیرد.
سردار عاصیزاده در سال ۱۳۶۲ عقد اخوت با جبهه را کاملتر کرد؛ او در آن سال ازدواج نمود و شرط اصلیاش برای زندگی مشترک، حضور پیوسته در جبههها بود که همسرش آن را پذیرفت. حاصل این پیوند، تنها فرزند پسرش، عباس، بود که پس از شهادت پدر به دنیا آمد. ذبیحالله انسانی نجیب، بیریا و علاقهمند به کتاب و معنویت بود و همرزمانش از سادگی و تواضع او سخن گفتهاند.
سرانجام این فرمانده شجاع، در ۲۱ مهر ۱۳۶۲ (هفتم محرم) در ارتفاعات غرب در منطقه بانه، هنگام اعزام به منطقه برای بررسی و توجیه طرح عملیاتی پیش از عملیات والفجر۴، بر اثر اصابت ترکش توپ به ناحیه سر، به فیض شهادت نائل آمد. پیکر مطهر او صبح تاسوعای حسینی در یزد تشییع و پس از اقامه نماز توسط آیتالله خاتمی به زادگاهش اردکان منتقل شد؛ همان روز پیکرش با شکوه ویژهای در میان سوگواران به خاک سپرده شد و در گلزار شهدای اردکان آرام گرفت.
وصیتنامه شهید عاصیزاده آکنده از ایمان، عشق به ولایت و دعوت به تداوم راه شهداست. او در وصیت خود سفارش کرد که ملت حافظ ولایتمداری و امام و رهبر باشد، دلهای امت را از درد و غربت دور نگه دارند و از خون شهیدان حداکثر استفاده تربیتی و عملی شود. خطاب به رزمندگان و جوانان، از همه خواست برای مدتی هرچند کوتاه در جبهه حضور یابند و راه حسین(ع) را ادامه دهند؛ همچنین ضمن هشدار به ابرقدرتها تأکید کرد که ملت ایران متحدتر و منسجمتر از گذشته در برابر تجاوز خواهند ایستاد و سرانجام پیروزی نصیب جبهه حق خواهد شد.
زندگی و شهادت ذبیحالله عاصیزاده نمونهای از جوانمردی و اخلاص است؛ فرماندهای که از درس و عمل، ایمان و ایثار، تیپ و سنگر میآفرید و با خون سرخ خود راه انقلاب و دفاع از کشور را مستدام ساخت. یاد و نام او در میان خانواده و همرزمانش و در میان صفحات پرافتخار دفاع مقدس همیشه زنده خواهد ماند.